سنجش میزان بیان ژن های mecA و blaZ در سویه های Staphylococcus Aureus مقاوم به متی سیلین و تعیین ارتباط الگوی بیان ژنی آن ها

مقاومت به بتالاکتام ها، از مهم ترین ویژگی های Staphylococcus aureus (S. aureus) به شمار می رود. این احتمال وجود دارد که میزان مقاومت در سویه های مقاوم و بیان ژن های عامل مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتامی، در S. aureus متفاوت باشد. از این رو، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تعیین میزان بیان ژن های mecA و blaZ در سویه های S. aureus مقاوم به متی سیلین و تعیین ارتباط الگوی بیان ژنی بود.
در این مطالعه ی تجربی- تحلیلی، 120 ایزوله ی بالینی S. aureus مقاوم به متی سیلین با آزمایش های فنوتیپی از نمونه های بالینی مختلف، جداسازی شد. جهت بررسی کیفی ژن های mecA و blaZ در ایزوله های مقاوم، از روش Polymerase chain reaction (PCR) استفاده گردید. همچنین، جهت سنجش کمی ژن ها، از روش Real-time PCR مبتنی بر سایبرگرین 1 استفاده شد. به منظور آنالیز داده های به دست آمده، از نرم افزارهای RG-REST و SPSS استفاده شد.
در این مطالعه، از مجموع 120 ایزوله ی S. aureus مقاوم به متی سیلین، 105 ایزوله (5/87 درصد) دارای ژن blaZ بودند. در این بین، متنوع ترین تغییرات بیان ژنی مربوط به نمونه های خون و ادرار بود؛ به طوری که افزایش بیان در نمونه های خون و زخم و ادرار به میزان چشم گیری بیشتر از سایر نمونه های بالینی بود. همچنین، بین میزان بیان ژن mecA و blaZ در ایزوله های بالینی S. aureus و نمونه های بالینی مختلف، ارتباط معنی داری مشاهده شد.
نتایج حاصل از این پژوهش، موید عدم استفاده از دزهای مشابه آنتی بیوتیک در درمان عفونت های ناشی از S. aureus در بخش های مختلف است.