مقایسه اثرات درمانی متفورمین، پیوگلیتازون و ویتامین E در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

بیماری کبد چرب غیرالکلی الکلیNon-alcoholic Fatty Liver Disease(NAFLD) با تغییرات چربی در کبد همراه با التهاب یا بدون التهاب مشخص می شود. این بیماری تظاهرکبدی سندرم متابولیک میباشد. از آنجائیکه درمان دارویی متفاوتی برای آن معرفی شده است، این مطالعه به منظور مقایسه اثرات درمانی متفورمین، پیوگلیتازون و ویتامینE در درمان این بیماران انجام شد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور، تعداد93 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه با تشخیص NAFLD انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه 31نفره تقسیم شدند. سپس برای گروه اول متفورمینgr/day2،گروه دوم پیوگلیتازون mg/day30 و گروه سوم ویتامینE Iu/day 800 به مدت12هفته تجویزگردید. LFT، FBS، BMI، HOMA-IR و سطح سرمی انسولین ابتدا و بعد ازدرمان اندازه گیری و مقایسه شد (3N2016010411991IRCT:).
توزیع جنس، متوسط سن، LFT و HOMA-IRدر بین گروه ها، قبل از درمان تفاوت آماری معنی داری نداشت. میانگین تفاوت شدت بیماری کبد چرب در مرحله قبل با بعد از درمان درگروه دریافت کننده متفورمین (0/63±1/06)، پیوگلیتازون (0/75±1/19) و ویتامینE (0/62±0/77)گزارش گردید که از نظر آماری معنی دار بود (0/05>p)، همچنین سطح سرمی انسولین(0/01>p) و HOMA-IR (0/05>p) دربین گروه ها معنی داربود، بطوریکه داروی پیوگلیتازون در کاهش شدت بیماری کبد چرب، سطح سرمی انسولین و HOMA-IR بیشترین تاثیر را نشان داد و به ترتیب متفورمین و ویتامین E در رده های بعدی قرارگرفتند.
براساس این مطالعه داروی پیوگلیتازون هم درکاهش شدت بیماری کبد چرب و هم در کاهش LFT و سطح سرمی انسولین موثرتر از متفورمین و ویتامین Eمی باشد.