تاثیر برنامه مراقبت حمایتی بر داغدیدگی در زنان با سقط زودرس

شکست در انجام وظایفی همچون تولید مثل، منجر به کاهش اطمینان به خود و تشدید فرآیند داغدیدگی می شود. برنامه مراقبت حمایتی بر تجربیات زن از سقط، برگشت به زندگی عادی و نگرانی در مورد حاملگی بعدی تاکید می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه مراقبت حمایتی بر داغدیدگی در زنان با سقط زودرس انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 60 زن دچار سقط بستری در بخش زنان بیمارستان های ام البنین (س)، امام رضا (ع) و قائم (عج) مشهد انجام شد. برای زنان گروه مداخله، سه جلسه آموزشی مبتنی بر تئوری سوانسون برگزار شد. در گروه کنترل، مراقبت های معمول بخش انجام شد. قبل از مداخله، 4 و 8 هفته پس از سقط، پرسشنامه داغدیدگی پس از سقط توسط زنان هر دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، کای اسکوئر و دقیق کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
میانگین نمره داغدیدگی زنان گروه مداخله، در هر دو مرحله 4 هفته و 8 هفته بعد از سقط زنان به طور معنی داری کمتر از زنان گروه کنترل بود (001/0>p). بر اساس نتایج تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، طی مراحل مختلف سنجش داغدیدگی، تفاوت نمره زنان گروه مداخله از نظر آماری معنی دار بود (001/0>p)، ولی در گروه کنترل از نظر آماری معنی دار نبود (899/0=p).
برنامه مراقبت حمایتی مبتنی بر تئوری سوانسون، می تواند داغدیدگی زنان دچار سقط را کاهش دهد.