تاثیر تکرار موسقائی در شعر هارون هاشم

تکنیک تکرار در شعر یکی از تکنیک های بسیار مهم در مباحث سبک شناسی به شمار می رود که شاعران از دیرباز به اهمیت آن در آفرینش اثر هنری و میزان تاثیر آن بر خواننده آگاه هستند. بی تردید تکنیک تکرار با نویسنده متن ارتباط نزدیکی دارد؛ نویسنده از رهگذر این تکنیک تلاش می کند ایده ها و احساسات خود را برای خواننده مجسم کند. هر تکراری بر اساس ماهیت متن، دلالت های روانی و عاطفی متفاوتی را در بر می گیرد. تکرار یکی از تکنیک های تاثیرگذار بر موسیقی داخلی متن می باشد. گاهی شاعران به نوعی تکرار موسیقائی با انگیزه های شاعرانه و برای افزایش ریتم و موسیقی متن می پردازند. این نوع تکرار جایگاه ویژه ای در شعر هارون هاشم رشید شاعر فلسطینی معاصر داشته و دارای بار عاطفی، که در آن ریتم با بعد روانی و احساسی هماهنگ می باشد.
در این مقاله بر اساس روش توصیفی – تحلیلی، به بررسی تکنیک تکرار در دیوان »گلی بر پیشانی قدس» اثر هارون هاشم خواهیم پرداخت. با خوانش این دیوان، انواع هندسی تکرار در آن مانند تکرار حرف، واژه و جمله آشکار می گردد، که هر یک از این انواع، ابعادی ویژه و جنبه های موثری نمایان می کند. هدف از پژوهش، بررسی احساسات روانی و بارمعنایی پدید آمده از این نوع تکرار موسیقائی می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که تکرار در این دفتر شعری از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و بر اهمیت عنصر تکرار شونده و میزان تاثیرگذاری آن بر احساسات خواننده دلالت می کند. تکرار موسیقائی در دیوان مذکور، احساسات درونی شاعر و دردهای وی، و همچنین ارتباط بین بعد موسیقائی متن و بارمعنایی آن را منعکس می کند.