بررسی مقایسه ای دو طرح تراش شولدرو چمفر بر استحکام شکست کراون های فلدسپاتیک ساخته شده با CAD-CAM

استحکام و مقاومت به شکست رستوریشن های ثابت یکی از مهمترین موارد ارزیابی آنها می باشد که در طول عمر و کارایی رستوریشن تاثیر زیادی دارد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی ارزیابی اثر دو طرح تراش( شولدر و چمفر) بر استحکام شکست کراون های فلدسپاتیک ساخته شده با CAD/CAM است.
این مطالعه به وسیله کاربرد 20 دای استینلس استیل(10 نمونه شولدر و 10 نمونه چمفر) با mm7 ارتفاع، mm 5 قطر و10 درجه تقارب دیواره های آگزیال در دو طرح ختم تراش چمفر 50 درجه (8/0 میلی متر عمق) و شولدر 90 درجه(mm 1 عمق) انجام شد. 20 قالب پلی وینیل سایلوکسان گرفته شد و با گچ استون تایپ 4 ریخته شد. 20 کراون فلدسپاتیک (cerec blocs ) پرمولر اول با CAD/CAM ساخته شد. هر کراون به دای استینلس استیل مربوط به خود با clearfil sa luting به کمک یک گیره تنظیم کننده نیرو سمان شد و به وسیله universal testing machine تحت تست فراکچر قرار گرفت.
میزان متوسط استحکام شکست برای فرم تراش مارجین چمفر N 47/99 40/771 و برای مارجین های شولدر N 40/129 30/782 بود. Student’s t- test اختلاف آماری مشخصی بین دو گروه (835/0sig=) نشان نداد.
نتایج نشان داد که طرح تراش مارژین کراون های فلدسپاتیک اثری بر استحکام شکستشان ندارد و انتخاب طرح فینیش لاین باید بر اساس شرایط کلینیکی دندان های ترمیم شده باشد.