تبیین شاخص های شخصیت طراز انقلاب اسلامی در راستای تقویت نفوذ ناپذیری (از منظر نهج البلاغه)

تمام انقلابهایی که در طول تاریخ تحقق پیدا کرده اند دو مرحله سخت را پشت سر گذاشته اند که از اهمیت ویژه ای برخودار می باشد، یکی وقوع اصل انقلاب و دیگری ثبات و استمرار انقلاب در راستای رسیدن به اهداف، می باشد، در بین این دو اصل آنچه دشوارتر و پیچیده تر است حفظ و نگهداری انقلاب است، انقلاب اسلامی ایران مانند دیگر انقلابها از این امر مستثنی نبوده و باید در جهت استمرار و ثبات و تحقق آرمانهایش با جدیت از همه ظرفیتش استفاده کند. از این رو در این نوشتار سعی شده با توجه به عامل اصلی و پیش برنده انقلاب یعنی مردم انقلابی، شاخص های مهم افراد طراز انقلاب را در راستای اصل نفوذ ناپذیری، بیان کرده و با تبیین این شاخص ها فرد طراز انقلاب را معرفی کنیم، شخصیتی که باید هم شاخص تدین و هم شاخص اثرگذاری به عنوان خواص جامعه و هم شاخص روحیه ی انقلابی گری و بصیرت را در خود جمع کند و از عوامل و زمینه های برون رفت از دایره شخصیت طراز انقلاب، پرهیز کند. لذا می کوشیم که در قالب معرفی شخصیت طراز انقلاب، به نوعی فرصت ها و تهدیدهای موجود در عرصه جامعه اسلامی را شناخته و معرفی کنیم، خطراتی که گاها ممکن است از جنس و دل همین مردم به ظاهر انقلابی ظهور و بروز می کند، از آنجایی که حکومت زمان حضرت علی علیه السلام درسها و عبرتهایی در خور تامل و نزدیک به انقلاب ما دارد، در سددیم که از منظر حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه، به تبیین نشانه ها و علائمی که باید یک شخصیت انقلابی داشته باشد، پرداخته و عیار و طرازی که ترسیم کننده این شخصیت است مطرح شود، چرا که عده ای هر چند ممکن است هم دیندار بوده و هم از خواص باشند اما انقلابی نباشند.