شیوع سوءمصرف آستروئیدهای آنابولیک و آگاهی از اثرات آن در ورزشکاران مرد در جنوب ایران

هدف از این مطالعه تعیین شیوع سوءمصرف آستروئیدهای آنابولیک و آگاهی از اثرات جانبی آن در بین ورزشکاران، سازندگان بدن است.
یک مطالعه مقطعی بر روی 277 مرد از 20 باشگاه بدن سازی در بندرعباس انجام شد. یک پرسشنامه خود مراقبتی برای جمع آوری داده ها استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون مربع کای استفاده شد.
میانگین سنی افراد 9/27 سال با انحراف معیار 9/7 سال و جوان ترین فرد 13 سال و مسن ترین آن ها 55 سال داشت. به طورکلی 123 نفر، (4/44 درصد) افراد موردمطالعه سابقه مصرف حداقل یک ترکیب آنابولیک را داشتند و 32 درصد افراد در حال حاضر مصرف کننده بودند.
شایع ترین استروئیدهای آنابولیک دیانابول (2/25 درصد)، دبوربین و تستسترون (0/13 درصد)، استنازول (2/12 درصد)، آنادرول و اکسیناندرول (9/8 درصد) بودند. دلایل اصلی مصرف این دارو، زیبایی بدن (5/43 درصد)، قدرت بدن (3/18 درصد) و رسیدن به قهرمانی (16/8 درصد) بود. شایع ترین عوارض جانبی مربوط به مصرف استروئیدهای آنابولیک که در آن ها اعلام شد بزرگ شدن سینه (9/48 درصد)، علائم کبدی (6/48 درصد)، اختلالات روان شناختی (8/38 درصد)، آکنه (7/37 درصد)، بیماری های قلبی (3/33 درصد)، مشکلات (9/31 درصد) و مشکلات ادراری (23/6 درصد). بین سن و میزان استروئیدهای آنابولیک ارتباط معنی داری وجود داشت (04/0 = p). یافته های این نشان می دهد که سوءاستفاده از آستروئیدهای آنابولیک افزایش یافته و به یک نگرانی سلامت عمومی تبدیل شده و آگاهی از آن نیز رضایت بخش نبوده است که نیازمند برنامه های آموزشی توسط متخصصین مراقبت های بهداشتی و متخصصان ورزش است.