اثرات متیل فنیدیت بر روی غدد فوق کلیوی و اندامهای لنفاوی; نتایج بررسی های هیستوشیمیایی، هیستو متریک و هیستوپاتولوژیک

استفاده گسترده از متیل فنیدیت و اثرات تضعیف کننده ایمنی آن بر روی اندامهای مختلف، اهمیت مطالعات میکروسکوپیک در این رابطه را ضروری می سازد. تعیین اثرات متیل فنیدیت بر روی غدد فوق کلیوی و اندامهای لنفاوی در موش می باشد.
30 سر موش نر بالغ از نژاد Balb/C تهیه و به یک گروه شاهد و دو گروه تجربی تقسیم گردیدند. گروه شاهد تنها آب آشامیدنی و به گروه های تجربی متیل فنیدیت هیدروکلوراید به میزان ترتیبی 2 و 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه بمدت چهل روز خورانده شد. سپس حیوانات را بیهوش و از قلب آنها نمونه های خون تهیه گردید. طحال، تیموس، عقده های لنفاوی و غدد فوق کلیوی برای مطالعه میکروسکوپی بروش هماتوکسیلین و ائوزین جدا گردیدند. نمونه های طحال برای شمارش پلاسما سل ها و رنگ آمیزی label antibody CD138* مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها به روش آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و p