بررسی فعالیت ضدقارچی نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس علیه گونه های مختلف آسپرژیلوس

مواد غذایی می توانند به قارچ های مختلفی آلوده شوند. استفاده از فن آوری نانو به خصوص اکسیدهای فلزی می توانند این آلودگی ها را کاهش دهد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضدقارچی نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس علیه گونه های قارچی آسپرژیلوس که در بهداشت مواد غذایی اهمیت دارند، بود.
نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس به روش شیمیایی تولید شدند و مورفولوژی و اندازه آن ها توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری و همچنین روبشی، پراش اشعه ایکس و زتاسایزر بررسی شد. MIC و MFC آن ها علیه گونه های آسپرژیلوس به تنهایی و در ترکیب باهم به روش میکرودایلوشن در محیط کشت های سابورودکستروز براث و سابورو دکستروز اگار بررسی گردید و FIC محاسبه شد.
اندازه نانوذرات بین 10 الی 60 نانومتر بودند. میانگین MIC و MFC نانوذره اکسید منیزیم برای آسپرژیلوس فلاووس، فومیگاتوس، نیجر و پارازیتیکوس به ترتیب 1/10 و 31/10 میلی گرم بر میلی لیتر و برای نانوذره اکسید مس 25/10 و 08/10 میلی گرم بر میلی لیتر بود. بیشترین خاصیت ممانعت کنندگی و کشندگی این نانوذرات به ترتیب بر روی آسپرژیلوس نیجر و فومیگاتوس بود؛ اما شاخص FIC چون بیشتر از یک بود، تاثیر متقابلی نداشتند. میانگین MIC ترکیبی 94/9 میلی گرم بر میلی لیتر بود.
این تحقیق نشان داد که نانوذرات اکسید منیزیم و اکسید مس به عنوان مواد ضدقارچی هرکدام به تنهایی می توانند خاصیت مهارکنندگی و کشندگی داشته باشند، اما مخلوط آن ها اثر متقابلی ندارد.