تاثیر سایبان، محلول پاشی کائولین، تنک میوه و آبیاری تکمیلی بر کاهش عارضه سفیدشدگی آریل انار رقم ملس ترش ساوه

عارضه سفیدشدگی آریل به شدت کیفیت میوه انار را تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور مطالعه برخی عوامل مدیریتی در باغ های انار و تاثیر آن ها بر کاهش شدت سفیدشدگی آریل انار رقم ملس ترش ساوه، اثر استفاده از سایبان، محلول پاشی کائولین، تنک میوه وآبیاری تکمیلی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در ایستگاه ملی تحقیقات انار ساوه در دو سال باغی 1393 و 1394 بررسی شد. تیمارها شامل محلول پاشی کائولین 3% در چهار نوبت، تنک میوه 30% چهل روز بعد از گلدهی، آبیاری تکمیلی از هشتاد روز بعد از گلدهی، ترکیبی از تیمار های کائولین و تنک میوه، ترکیبی از تیمار های کائولین، تنک میوه و آبیاری تکمیلی، شاهد با مدیریت باغدار، استفاده از کود حیوانی به همراه محلول پاشی نیترات کلسیم و سولفات پتاسیم به نسبت 3 در هزار و استفاده از سایبان، آبیاری تکمیلی و محلول پاشی کائولین بودند. شاخص عارضه سفیدشدگی آریل، فراوانی نسبی میوه های سالم و میوه های دارای عارضه، و خصوصیات کمی و کیفی میوه و آب میوه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار محلول پاشی کائولین اثر معنی داری در کاهش عارضه نداشت. تیمار سایبان به همراه آبیاری تکمیلی و محلول پاشی کائولین، شاخص عارضه سفیدشدگی آریل را تا حدود 24% کاهش داد و بر فراوانی میوه های سالم تا حدود 96% افزود. تیمار تنک میوه شاخص عارضه سفیدشدگی آریل را تا حدود 69% افزایش داد و بر فراوانی میوه های دارای عارضه تا حدود 91% افزود.تیمار آبیاری تکمیلی به تنهایی اثر مثبتی در تعدیل شاخص عارضه سفیدشدگی داشت، اما شدت عارضه تحت تاثیر تنش دمای بالا، رطوبت نسبی پایین هوا و کیفیت آب آبیاری نیز قرار داشت. استفاده از پوشش سایبان روی درختان، افزایش مواد آلی خاک، محلول پاشی عناصر پتاسیم و کلسیم در طول فصل رشد و کاهش فواصل آبیاری از راهکارهای موثر در کاهش عارضه سفیدشدگی آریل و بهبود کیفیت میوه در باغ های انار است.