مروری بر خواص درمانی سیر و پیاز در منابع طب سنتی و روایات اسلامی

گیاهان دارویی از جذاب ترین موضوعات در حوزه علوم پزشکی طی دهه های اخیر می باشند و تولید کننده مواد طبیعی بی شماری به شمارمی روند. بخشی از این مواد، آثار فارماکولوژیک مفید دارند و قسمتی نیز آثار نامطلوب به همراه خواهند داشت. خداوند متعال در قرآن کریم در مجموع به 16 گیاه و میوه ازجمله سیر (Allium sativum) و پیاز (Allium cepa) به صورت مستقیم و غیر مستقیم اشاره کرده است. در روایات اسلامی و طب سنتی نیز، خواص متعدد درمانی این گیاهان گفته شده است.
در این مطالعه مروری غیر نظام مند که با هدف بررسی خواص دارویی و زیستی اثبات شده این گیاهان صورت گرفت، علاوه بر قرآن کریم، احادیث و کتاب های معتبر طب سنتی و گیاهان دارویی، داده های مورد مطالعه از پایگاه های اطلاعاتی قابل دسترس مانند: Google Scholar، PubMed، ISC، Scopus، IranMedex، Magiran، ISI و Ovid استخراج و بررسی شدند. امروزه با کشف خواص دارویی گیاهان سیر و پیاز، مویدات جدیدی بر تاکید طب سنتی و روایات اسلامی درخصوص استفاده از سیر و پیاز به دست می آید. عصاره و اسانس این گیاهان بر درمان بیماری های قلبی- عروقی به دلایل کاهش کلسترول خون، کاهش لیپیدمی، ضد فشار خون، ضد ترومبوز، ضد دیابت و ضد هموسیستئین خون موثر است. از دیگر خواص دارویی آن ها، خواص ضد میکروبی (ضد ویروس، ضد قارچ، ضد انگل و ضد باکتری)، ضد سرطان، تعادل در سیستم ایمنی، کاهش عوارض دارویی ناشی از شیمی درمانی مانند تهوع و استفراغ می باشد؛ بنابراین مصرف این گیاهان یا محصولات حاوی آن ها در رژیم غذایی توصیه می شود.