سیاست جنایی ایران در قبال رفتارهای تهدیدکننده امنیت غذایی: واکاوی بزهانگاری و پاسخگذاری اداری- انضباطی در زنجیره تامین غذا

مدیریت و کنترل ناهنجاری های تهدید کننده امنیت غذایی در اشکال سنتی و نوظهور با شکل گیری امنیت غذایی به عنوان هنجار جامعوی- حقوقی و برجسته شدن نقش کنشگران مختلف زنجیره تامین غذا امری حیاتی است و در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های ملی و فراملی به دغدغه جدی جامعه جهانی و دولتها بدل شده است. کنترل پدیده جنایی در ساحت سیاست جنایی ایران (به عنوان جزئی از سیاست عمومی) به ویژه با توسعه قلمرو پدیده جنایی تهدید یا نقض کننده امنیت غذایی به صورت انواع بزه های صنفی، اداری و مدنی، صرفا با بزه انگاری و پاسخ گذاری کیفری ممکن نیست، بلکه پاسخ گذاری غیرکیفری متناسب و موثری از جنس خود را طلب می کند که در حال حاضر صبغه دولتی آن غالبا برجسته و پررنگ تر از صبغه جامعوی آن است. پژوهشگر در مقاله حاضر از یک سو در جستجوی جلوه های بزه انگاری و پاسخ گذاری های اداری-انضباطی (غیرکیفری) در زنجیره تامین غذا است و از دیگر سو، در پی تطبیق پوشش دهی بزه انگاری و پاسخ گذاری های یادشده با ارکان اصلی و فرعی مفهوم امنیت غذایی و تحلیل آنها در قلمرو سیاست جنایی ایران است.