شاخص اولویت بندی کنترل صدا (NCPI) در یک شرکت تایرسازی

کنترل آلودگی صدا در محیطهای بسته صنعتی اغلب مواجهه با محدودیتهای اجرایی و تامین منابع مالی است. اولویت بندی علمی یکی از راهکارهای مهم برای مدیریت کنترل صدا در این اماکن می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین شاخص اولویت بندی کنترل آلودگی صدای واحدهای خط تولید یک شرکت تایر سازی بوده است.
ارزیابی محیطی صدا به منظور تعیین توزیع تراز فشار صوت براساس استاندارد ISO 9612 در واحدهای تولیدی شرکت انجام شد. شاخصی با استفاده از 3 پارامتر تعداد افراد در معرض ، زمان مواجهه و فاکتور وزنی متناظر با تراز فشار صوت تعریف و فرمول محاسباتی برای آن شاخص تدوین گردید. توزیع تراز فشار صوت در واحد با اولویت اول کنترل صدا با استفاده از نرم افزار Surfer V.10 ترسیم گردید.
براساس نتایج اندازه گیری محیطی 9/22 % ایستگاه های اندازه گیری شده در ناحیه خطر و 1/77 % ناحیه احتیاط را شامل شده و هیچ محدوده ایمنی ثبت نگردید. محدوده تراز فشار صوت در واحدهای مورد بررسی dB(A) 7/104-9/69 بود. از بین 11 واحد مورد بررسی، واحد پخت با 20 نفر شاغل، بالاترین شاخص اولویت کنترل صدا (369/1 ) را به خود اختصاص داد.
نتایج این تحقیق با استفاده از شاخص NCPI نشان داد که با استفاده از روش تلفیقی پارامترهای تاثیر گذار در آلودگی صدا می توان روش مطمئنی را برای اولویت بندی کنترل صدا در واحدهای مختلف یک مجموعه صنعتی ارائه نمود. نتایج این شاخص می تواند برای سایر مجموعه های صنعتی مشابه نیز مورد استفاده قرار گیرد.