بررسی مجموعه داستان نیمه تاریک ماه اثر هوشنگ گلشیری بر اساس زیبایی شناسی روایت در مولفه وجه ژرار ژنت

هنر روایت به خودی خود یک امر بسیار مهم زیبایی شناسانه است. معمولا تعداد زیادی از مولفه های زیبایی شناسانه در داستان هایی که خوب پرداخت شده اند، وارد عمل می شوند. این مولفه ها شامل ایده های ضروری ساختار روایت از قبیل نقطه دید، کانون روایت، انتخاب نوع گفتار و غیره که در خطوط پیرنگ به صورت منسجم ساختاربندی شده اند، قابل تشخیص اند. نگارندگان در این پژوهش با روش تحلیل ساختاری به بررسی مولفه وجه، یعنی فاصله و کانون شدگی از منظر ژنت در مجموعه داستان نیمه تاریک ماه اثر هوشنگ گلشیری پرداخته اند. نویسنده در مولفه فاصله در تمام سی و شش داستان از گفتار مستقیم و سخن روایت شده استفاده کرده است. گفتار غیرمستقیم در شانزده داستان و گفتار غیرمستقیم آزاد در نه داستان به کار رفته است. هم چنین در مولفه کانونی سازی، کانونی سازی نشده با بازنمود همگن، یک داستان. کانونی سازی نشده با بازنمود ناهمگن، دو داستان. کانون درونی با بازنمود همگن، بیست و پنج داستان. کانون خارجی با بازنمود ناهمگن و کانون خارجی با بازنمود همگن، هر یک چهار داستان و کانون خارجی با بازنمود همگن نیز در هیچ داستانی به کار گرفته نشده است.