جذب فلز روی (Zn2+) از محلول های آبی به وسیله کیتین استخراجی از پوسته خرچنگ کاراپاس

فلز روی یکی از مهم ترین فلز موجود در فاضلاب تخلیه شده از صنایع می باشد. این فلز برای عملکرد فیزیولوژی بافت های زنده و بیش تر فرآیندهای بیوشیمیایی مهم است. با این حال مقادیر زیاد فلز روی می تواند باعث ایجاد مشکل بزرگ برای سلامتی شود. هدف از این مطالعه بررسی حذف فلز روی (Zn2+) با استفاده از جذب به روی کیتین استخراجی از پوسته خرچنگ کاراپاس می باشد.

در این تحقیق کیتین از پوسته های خرچنگ کاراپاس استخراج شده و به عنوان بیوجاذب برای حذف فلز روی در سیستم ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفت. همچنین تاثیر pH، غلظت اولیه فلز، غلظت اولیه جاذب و زمان تماس در فرآیند جذب مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج حاصل نشان داد که ظرفیت جذب فلز روی وابستگی شدیدی به pH محلول دارد، چرا که میزان جذب فلز روی برحسب میلی گرم بر گرم با افزایش pH ، افزایش می یابد. حداکثر ظرفیت بیوجذب فلز روی بر روی کیتین در مقدار جاذب 4 گرم و زمان تماس 180 دقیقه، mg/g 181 /181 به دست آمد. همچنین نتایج مشخص ساخت که کارایی حذف روی با افزایش غلظت اولیه فلز کاهش می یابد. نتایج حاصل از مطالعه تعادلی مشخص نمود که فرآیند جذب فلز روی بر روی کیتین استخراجی مطلوب بوده و از مدل سینتیکی شبه درجه دوم و مدل هم دمای فروندلیچ پیروی می کند. همچنین نتایج حاصل از طیف مادون قرمز(FTIR) نشان داد که گروه های عملکردی هیدروکسیل(-OH) و آمین (-NH2) بیش ترین نقش در جذب فلز روی را دارند.

طبق نتایج به دست آمده، کیتین استخراجی از پوسته خرچنگ می تواند به عنوان یک جاذب مناسب برای حذف فلز روی از محلول های آبی باشد.