مقایسه ژل لیدوکایین و گاز متوکسی فلوران بر کاهش درد سیستوسکپی

سیستوسکپی یک روش موثر مطمئن و آسان برای تشخیص و پیگیری در بیماران با هماچوری، نشانه های راه ادراری تحتانی و تومورهای مثانه و یکی از رایج ترین آزمون ها در بیماران سرپایی اورولوژی در کلینیک ها است. در مقایسه با سیستوسکپی انعطاف ناپذیر، سیستوسکپی انعطاف پذیرسبب درد کمتری می شود و با علائم کمتری بعد از انجام فرآیند همراه است. اگر چه سیستوسکپی انعطاف پذیرمعمولا به خوبی تحمل می شود ولی بعضی از بیماران به خصوص در لحظه ورود سیستوسکوپ احساس ناراحتی میکنند. ( 1، 2 و 3) روش های متعددی برای کاهش درد بعد از عمل سیستوسکپی وجود دارند که هر یک کارآیی و اثربخشی خاص خود را دارد و لذا نیاز به انجام مطالعات مختلف جهت تعیین و مقایسه میزان اثربخشی روش های مختلف وجود دارد. در این مطالعه به مقایسه اثر متوکسی فلوران و ژل لیدوکائین بر روی درد بعد از سیستوسکپی پرداختیم.
در این مطالعه مداخل های که به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی غیر کور انجام شد، بیماران بین 20 تا 55 سال تحت سیستوسکپی پس از اخذ رضایتنامه کتبی (بعد از ادای توضیحات لازم) وارد مطالعه شدند. در ادامه بیماران به صورت تصادفی ساده (یکی در میان) در دو گروه قرار گرفتند که یک گروه 15 دقیقه قبل از انجام عمل 20 سی سی ژل لیدوکائین 2 درصد گرفته و یک گروه 10 - 8 نفس عمیق از متوکسی فلوران استنشاق کردند. در ادامه ضربان قلب، فشار خون، اشباع اکسیژن شریانی و درد (براساس نمره عددی درد از صفر تا 100 ) قبل از مداخله، هنگام تجویز دارو، هنگام ورود دستگاه، هنگام بررسی داخل مثانه، بلافاصله بعد از عمل و 15 دقیقه بعد از عمل بررسی و در دو گروه مقایسه شدند.در هر مقطعی از مطالعه در هر گروه اگر بیمار درد با نمره بیشتر از 30 پیدا کرد (بر اساس مقیاس دیداری درد استاندارد شده) الفنتانیل ده میکروگرم در هر کیلوگرم تجویز و میزان مصرف الفنتانیل در دو گروه مقایسه شد. برای تجویز متوکسی فلوران از پنتراکس استنشاقی همراه activated charcoalscavenging chamber استفاده کردیم. (غلظت متوکسی فلوران % 7/ 0- 5/ 0) به هر بیمار حداکثر 1 ویال (معادل 3 میلیلیتر) بدون همراهی با اکسیژن مکمل تجویز شد( 4). دو هفته بعد BUN،Cr،SGPT،SGOT ،Alkaline phosphatase بیماران اندازهگیری شد.