بررسی خصوصیات هم افزائی و هم ستیزی عصاره چای سبز و هل

امروزه استفاده از آنتی اکسیدان های جدید و بدون خطر از منابع گیاهی، حیوانی و میکروبی رو به افزایش است. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه ویژگی های آنتی اکسیدانی و برهم کنش های سینرژیستی و آنتاگونیستی عصاره های چای سبز و هل بود. عصاره چای سبز، هل و ضد اکساینده سنتری BHT در غلظت های 25، 50، 100، 150، 200و 250 میکروگرم در میلی لیتر و عصاره های ترکیبی چای سبز و هل در نسبت های مختلف برای دستیابی به غلظت های50، 100، 150، 200، 250 میکروگرم در میلی لیتردر نسبت های ترکیبی 1:1، 2:1، 1:2 ،1:3، 3:1، 2:2، 1:4و 4:1 آماده شد. میزان ترکیبات فنلی به روش فولین سیوکالچیو و ویژگی های آنتی اکسیدانی به چهار روش، مهار رادیکال آزاد، اندازه گیری فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها بر اساس توانایی احیاکنندگی آهن ((FRAP، آزمون بی رنگ شدن بتاکاروتن و توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا ارزیابی شد. بوتیل هیدروکسی تولوئن(BHT) جهت مقایسه به عنوان کنترل مثبت به کار گرفته شد.نتایج حاصل از چهار آزمون نشان داد که خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره چای سبز به شکل معنی داری بیشتر از عصاره هل و BHT بود (P<0.05). در نسبت های مختلف ترکیب این دو عصاره، در آزمون مهار رادیکال آزاد DPPH در تمامی حالات ها، قدرت احیاء کنندگی در 8 حالت و در آزمون بتاکاروتن-لینولئیک اسید در 5 حالت اثر هم افزایی مشاهده شد. در آزمون روغن، عصاره های ترکیبی اثر هم ستیزی نشان دادند، گرچه این عصاره های ترکیبی با وجود بروز اثر هم ستیزی عملکرد بهتری نسبت به BHT نشان دادند.