مقایسه قدرت عضلات گردن بین افراد با پوسچر جلوآمدگی سر و افراد با پوسچر طبیعی

پوسچر جلوآمدگی سر یکی از شایعترین اختلالات پوسچرال در ناحیه ستون فقرات گردنی-سینه ای می باشد که در تعریف ساده ی آن، سر نسبت به تنه و خط ثقل در وضعیت جلوتری قرار دارد و در نهایت می تواند منجر به ایمبالانس عضلانی و درد احتمالی در آینده شود. در رابطه با قدرت عضلانی این افراد در مقایسه با افراد سالم مطالعه ای در دسترس نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه ی قدرت عضلات گردنی در حین حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی بین افراد با پوسچر جلوآمدگی سر و افراد سالم می باشد.

در مطالعه حاضر که از نوع تحلیلی-مقطعی به روش مورد شاهدی می باشد، 16 فرد سالم و 18 نفر با پوسچر جلوآمدگی سر بعد از پرکردن فرم رضایت نامه شرکت کردند. قدرت عضلات فلکسور و اکستانسور گردنی توسط دستگاه دینامومتر دستی در وضعیت های طاقباز و دمر ارزیابی شد. سه انقباض ایزومتریک ارادی حداکثر به مدت 5 ثانیه از حرکات فلکشن و اکستنشن با یک دقیقه استراحت میان آنها گرفته شد و میانگین این سه انقباض به منظور آنالیز بیشتر در نظر گرفته شد. از آزمون t مستقل و t زوجی به منظور مقایسه میانگین حداکثر قدرت بین دو گروه و مقایسه درون گروهی استفاده شد.

گروه FHP به طور قابل توجهی قدرت عضلانی کمتری در دو حرکت فلکشن (001/0P=) و اکستنشن (001/0P=) گردن در مقایسه با افراد سالم نشان دادند.

ضعف عضلات فلکسور و اکستانسور گردن در افراد FHP در مقایسه با افراد سالم دیده می شود. یافته های مطالعه پیش رو ضرورت برنامه ی تقویت عضلات برای افراد مبتلا به FHP و همچنین کاربران رایانه ها و افراد بدون علائمی که به مدت طولانی رانندگی می کنند یا نشستن های طولانی مدت در برنامه روزمره زندگی دارند را نشان می دهد.