تاثیر صدای مادر بر شاخصهای فیزیولوژیک نوزاد پره ترم

تحریک شنیداری مطلوب موجب بهبود عملکرد فیزیولوژیک نوزادان پره ترم می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر صدای مادر بر شاخص های فیزیولوژیک نوزاد پره ترم انجام شد.
مطالعه کارآزمایی بالینی تک گروهی پیش-آزمون، پس -آزمون حاضر در مرکز آموزشی -درمانی مهر ملایر در سال 1395 انجام شد. 36 نوزاد زودرس با سن تولد 37-32 هفته بارداری و سن 28-3 روز، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. مادر هر نوزاد سه روز متوالی و هر روز ده دقیقه به صحبت نجواگونه با نوزاد پرداخت. روزانه درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، تعداد ضربان قلب و تنفس 5 دقیقه قبل، ده دقیقه حین و 5 دقیقه بعد از مداخله اندازه گیری و ثبت شدند. داده ها با SPSS نسخه 22 و آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و آزمون های آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و مقایسه های چندگانه توکی در سطح اطمینان 95/0 تحلیل شدند.
در هر روز بین سه زمان اندازه گیری، میانگین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، ضربان قلب و تنفس اختلاف معنی دار آماری داشتند (001/0P<). بنابر مقایسه های چندگانه توکی بین سه زمان اندازه گیری، میانگین تعداد تنفس و ضربان قلب کاهش اما میانگین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی افزایش داشت (001/0P<).
استنتاج: صدای نجواگونه زنده مادر باعث بهبود شاخص های فیزیولوژیک نوزادان پره ترم شد. بدین صورت که تعداد تنفس و ضربان قلب کاهش و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی افزایش یافت. لذا پرستاران می توانند در برنامه ریزی مراقبت روزانه، ساعاتی را به گفتگوی مادران با نوزادان خود اختصاص دهند.