تاثیر همکاری متقابل کارکردی بر عملکرد تجاری سازی فناوری با توجه به نقش خلق دانش و حمایت مدیریت ارشد، در شرکت های مستقر در پارک علم و فناوری تهران

شرکت های فناور در دو دهه گذشته توجه خود را معطوف به تجاری سازی فناوری کرده اند. حفظ مزیت رقابتی و بقاء سازمانی در گروی حفظ و تقویت تجاری سازی فناوری است. هدف اصلی در این پژوهش بررسی رابطه بین متغیرهای همکاری متقابل کارکردی، خلق دانش، حمایت مدیریت ارشد و تجاری سازی فناوری در شرکت های دانش بنیان می باشد. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی و از نوع علی است که با رویکرد پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را شرکت های واقع در بخش اراضی پارک فناوری پردیس تشکیل داده اند. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 103 شرکت تعیین شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بومی سازی شده استفاده شده است. پایایی پرسشنامه توسط ضریب آلفای کرونباخ (956/0) و روایی پرسشنامه به وسیله روایی صوری و آماره KMO انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری و با نرم افزار SmartPLS انجام گرفته است. طبق یافته های حاصل از این پژوهش، بین متغیر همکاری متقابل کارکردی و تجاری سازی فناوری رابطه مثبت و معنی دار وجود داشته و خلق دانش این رابطه را میانجی گری و حمایت مدیریت ارشد نیز رابطه فوق را به طور مثبت تعدیل می کند. در انتها نیز با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادهایی ارائه شده است.