نقش درک میان فرهنگی و نگرش به مدرس در اضطراب یادگیری فارسی آموزان

درک فارسی آموزان غیرایرانی از مسائل اجتماعی- فرهنگی ایران، تفاوت های فرهنگی میان زبان آموزان و مدرسان در مراکز آموزش زبان فارسی و همچنین، مسائل عاطفی و نوع نگرش این زبان آموزان نسبت به مدرسان، می توانند تاثیرات متفاوتی بر میزان اضطراب آنها در زمان یادگیری زبان فارسی داشته باشند. در همین راستا، پژوهش حاضر، علاوه بر بررسی رابطه ی میان سه مقوله ی «اضطراب یادگیری»، «نگرش» فارسی آموزان نسبت به ویژگی های شخصیتی مدرسان ، و سطوح «درک میان فرهنگی» آنها، به پیش بینی میزان اضطراب، نگرش، و درک میان فرهنگی شان می پردازد. همچنین، تفاوت میان این زبان آموزان در زمینه ی سه متغیر «درک میان فرهنگی»، «نگرش به مدرسان»، و تجربه ی «اضطراب یادگیری»، با توجه به سطوح متفاوت بسندگی زبانی و تفاوت های ملیتی مورد بررسی قرار می گیرد. به همین منظور، در پاییز سال 1388، 68 فارسی آموز دختر و پسر سطح مبتدی (مقدماتی) و میانی در دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) مورد پژوهش قرار گرفتند. طبق نتایج به دست آمده، میان نگرش فارسی آموزان، درک میان فرهنگی و اضطراب یادگیری شان رابطه ی معنی دار و قابل توجهی وجود دارد. از طرفی، متغیر «نگرش»، درصد خوبی از واریانس مربوط به اضطراب یادگیری را پیش بینی می کند. همچنین، طبق نتایج، فارسی آموزان سطح مبتدی میزان بالاتری از اضطراب را تجربه می کردند، اما ویژگی های شخصیتی بهتری را به مدرسان ایرانی خود نسبت می دادند. علاوه بر این، تفاوت های آماری معنی داری میان سه گروه از فارسی آموزان اروپایی، آسیایی عرب و آسیایی غیرعرب در رابطه با متغیرهای نگرش، و درک میان فرهنگی به دست آمد.