عوامل انگیزشی مرتبط با انتخاب درس اختیاری اخلاق توسط دانشجویان رشته حسابداری

آموزش اخلاق در حسابداری موضوعی است که با وجود اهمیت آن و توصیه های مکرر پژوهشگران این حوزه، در سیستم آموزشی کشور جایگاهی ندارد. هدف اصلی این پژوهش علاوه بر پرداختن به موضوع ضرورت لزوم گنجاندن درس اخلاق در سرفصل دروس دانشگاهی رشته حسابداری، بررسی میزان تمایل دانشجویان نسبت به اخذ واحد درسی اختیاری اخلاق (در صورت ارائه) با استفاده از دو تئوری رفتار برنامه ریزی شده و تئوری یادگیری اجتماعی بندورا با دخالت نقش هویت فردی است.
پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه دولتی و آزاد شیراز و چند واحد دانشگاهی دیگر در استان فارس بوده که 309 نفر از آنان به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از ابزار پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. داده ها با استفاده از آزمون های ویلکاکسون، اسپیرمن و مدل رگرسیون حداقل مربعات معمولی، تحلیل شدند.
دانشجویان تمایل زیادی به اخذ واحد درسی اختیاری اخلاق دارند و تئوری رفتار برنامه ریزی شده نسبت به نظریه یادگیری اجتماعی عامل پیش بینی کننده بهتری از اهداف رفتاری است. همچنین، قدرت پیش بینی تئوری رفتار برنامه ریزی شده و نظریه یادگیری اجتماعی زمانی که هویت فردی در آن گنجانده می شود، افزایش یافته است.
بدلیل تمایل دانشجویان به آموزش اخلاق در حسابداری، مراکز آموزش عالی و نهادهای تدوین کننده مقررات باید در خصوص گنجاندن درس اخلاق در برنامه درسی رشته حسابداری همت گمارده و برای رفع این نیاز اساسی چاره ای بیندیشند.