بررسی اثربخشی کاربرد موسیقی مبتنی بر روش دالکروز و ارف در بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان دارای اختلال خواندن

موسیقی با تاثیرگذاری بر لب گیجگاهی و آهیانه ای افراد، می تواند حافظه و حواس انسان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی کاربرد موسیقی مبتنی بر روش دالکروز و ارف بر بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان دچار اختلال خواندن بود.
این پژوهش از نوع کاربردی و آزمایشی بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را همهٔ دانش آموزان پایهٔ اول و دوم دارای اختلال خواندن تحت درمان مراکز اختلال یادگیری سطح شهر مشهد، در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل دادند. با روش نمونه گیری دردسترس، تعداد 24 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و در دو گروه کنترل و آزمایش (12 نفر) به صورت تصادفی قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 22 جلسهٔ 30تا45دقیقه ای از تمرینات موسیقی مبتنی بر رویکرد دالکروز و ارف استفاده کرد. ابزار به کاررفته شامل پرسشنامهٔ اطلاعات فردی و آزمون خواندن (نما) بود. آزمون خواندن با 10خرده آزمون، برای سنجش ابعاد مختلف خواندن به کار گرفته شد. این آزمون را کرمی و نوری و مرادی تنظیم کرده اند؛ همچنین برای مقایسهٔ میانگین نمرات گروه های آزمایش و کنترل در قبل و بعداز مداخله، از آزمون معناداری تفاوت پس آزمون با منظورکردن نمرات پیش آزمون به عنوان متغیر کمکی، استفاده شد.
باتوجه به میانگین (29٫94) و انحراف استاندارد (23٫35) گروه آزمایش، در عملکرد خواندن دانش آموزانی که با کاربرد موسیقی مبتنی بر رویکرد دالکروز و ارف کار کردند، برتری معنادار مشاهده می شود (0٫004=p و 0٬10٫65=F)؛ بدین معنا که کاربرد موسیقی بر عملکرد خواندن دانش آموزان دچار اختلال خواندن تاثیر معناداری دارد.
از یافته های این پژوهش نتیجه گرفته می شودکه می توان از کاربرد موسیقی مبتنی بر روش دالکروز و ارف درجهت بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان با اختلال خواندن استفاده کرد.