بررسی اثر بهره گیری از قابلیت های فضای مجازی در تحقق توسعه پایدار شهری ایران(رویکرد استانی)

جمعیت شهری در ایران همچون روند جهانی آن روبه افزایش است. با افزایش جمعیت شهری در کشور میزان مصرف مواد اولیه، وسایل نقلیه، مصرف انرژی و امثال آن افزایش یافته که نتیجه آن افزایش آلودگی های محیطی است که خود مانعی در تحقق توسعه پایدار می باشد. لذا درکنار توسعه شهرها بایستی تبعات منفی حاصل از آن کاهش داده شود. در این میان بهره گیری از قابلیت های فضای مجازی (فن آوری اطلاعات وارتباطات) همچون دولت الکترونیک، تجارت الکترونیک و امثال آن، نقش مهمی در کاهش این تبعات منفی دارد. در این چارچوب ارزیابی اثر بهره گیری از قابلیت های فضای مجازی در تحقق توسعه پایدار شهری ایران، هدف مطالعه حاضر می باشد.
در مطالعه حاضر در قالب مبانی نظری موجود و با استفاده از داده های استانی به بررسی اثر فن آوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه پایدار شهری کشور از مجرای کاهش تخریب محیط زیست (مصرف سوخت)، به تفکیک در استان های برخوردار و غیر برخوردار کشور پرداخته شده است. بدین منظور از روش داده های تلفیقی استفاده شده است.
نتایج بررسی حکایت از اثر معنی دار فن آوری اطلاعات و ارتباطات بر تحقق توسعه پایدار شهری در استان های برخوردار دارد. این اثر در استانهای غیر برخوردار تایید نمی گردد.
بنظر می رسد دلیل تفاوت در معنی داری اثر فن آوری اطلاعات و ارتباطات بر تحقق توسعه پایدار در استان های برخوردار و غیر برخوردار در افزایش ضریب نفوذ و نهادینه شدن بهره گیری از فن آوری اطلاعات و ارتباطات در استان های برخوردار در مقایسه با استان های غیر برخوردار می باشد.