تدوین راهبردهای مدیریتی به کمک روش نوین ارزیابی آسیب پذیری اکوسیستم-های تالابی(مطالعه نمونه: تالاب چغاخور)

ارزیابی تهدیدها و اختلالات موثر بر اکوسیستم ها، به منظور درک وضعیت اکوسیستم ها، توسعه راهبردهای مناسب مدیریت محیط زیستی، پایش و ارزیابی آن ها امری ضروری است.به خصوص مدیریت پایدار تالاب ها باتوجه به ترکیب ویژگی های اکوسیستم های آبی و خشکی در آن ها به رویکردهای چندبخشی و علمی نیاز دارد. اثرات ناشی از این تهدیدها ویژگی های اکوسیستم را آسیب پذیر کرده است.
هدف این تحقیق ارایه روشی نوین برای ارزیابی آسیب پذیری تالاب چغاخور در مقیاس خرد به منظور تدوین راهبردهای مدیریتی است. در این روش ابتدا با استفاده از مدل نیرو محرکه، فشار، وضعیت، اثر و پاسخ (DPSIR[5]) تهدیدها و ارزش های محیط زیست تالاب ازجمله اکولوژیکی، هیدرولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی بررسی شدند. سپس تهدیدها، ارزش ها و ارتباط بین تهدیدها و ارزش ها ارزیابی گردیدند. از طریق ترکیب امتیازهای آن ها ارزیابی آسیب پذیری انجام شد.
بیشترین اثرات تهدیدها بر ارزش های اکولوژیکی شامل از بین رفتن پرندگان و زیستگاه حیات وحش هستند و افزایش ارتفاع سد ساخته شده بر روی تالاب و خشک سالی اثر نامطلوب و زیادی بر تامین حق آبه تالاب گندمان در پایین دست می گذارد. درنهایت، راهبردهایی در قالب پاسخ های احتمالی به هر یک از مولفه های مدل تحلیلی DPSIR ارایه شده است.