تحلیل و مقایسه بهره وری و کارایی عوامل تولید مرغ گوشتی در استان های کشور

ارتقاء بهره وری در صنعت طیور به عنوان یکی از زیر بخش های مهم و اساسی بخش کشاورزی اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه و مقایسه بهره وری عوامل تولید در استان های مختلف کشور، زمینه برنامه ریزی دقیق تر برای ارتقاء بهره وری را فراهم می کند. در این مقاله، شاخص های مناسب اندازه گیری بهره وری جزئی (انرژی و مواد اولیه) و کل عوامل تولید مرغ گوشتی طی سال های 79-94 (شانزده سال) تعریف و اندازه گیری شده است. مقایسه استان های کشور با شانزده مقدار بهره وری دشوار است. برای غلبه بر آن از خاصیت کاهش بعد رویکرد روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. به کمک روش تحلیل عاملی، داده های شاخص های بهره وری هر استان طی سال های مختلف در دو عامل خلاصه شده که در آنها اثر زمان (سال ها) حذف شده است. رویکرد خوشه بندی، استان های کشور را از منظر تشابه مقادیر بهره وری دسته بندی می کند. نتایج نشان می دهد استان های بوشهر، زنجان، سیستان و بلوچستان و کلکیلویه وبویراحمد در استفاده بهره ورانه از منابع انرژی و استان بوشهر از جنبه استفاده بهتر از مواد اولیه نمونه های موفق هستند. در مجموع استان تهران بالاترین بهره وری استفاده از منابع تولید را دارد. در پایان نیز به ارزیابی کارایی استان های مختلف درون هرخوشه با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها پرداخته شده است.