اثر رژیم های مختلف آبیاری و اسید سالیسیلیک بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) در شرایط اقلیمی زنجان

به منظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگی های مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه بهار در شرایط کم آبی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) به عنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) به عنوان عامل فرعی بودند. بر پایه نتایج به دست آمده از این پژوهش تنش کم آبی به طور معنی داری میزان پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش داده و ارتفاع، وزن تر و درصد وزن خشک اندام های هوایی، شمار گل، طول عمر گل و محتوای نسبی آب برگ را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کم آبی در غلظت 1 میلی مولار به طور معنی داری باعث افزایش وزن تر و درصد وزن خشک اندام هوایی، شمار گل، طول عمر گل، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان پرولین شد. با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد برگی اسید سالیسیلک توانست واکنش گیاه در برابر تنش کم آبی را در بیشتر صفات در سطح احتمال 1 درصد بهبود بخشد.