تحلیل سرمایه اجتماعی بهره برداران مرتع در راستای مدیریت اجتماع محور سرزمین (منطقه مورد مطالعه: شهرستان ریگان، استان کرمان)

رویکرد مدیریت اجتماع محور از جمله رویکردهایی است که اهمیت فزاینده ای در فراگرد مدیریت سرزمین دارد که در آن افراد محلی در تمامی مراحل برنامه ریزی و اجرای برنامه های مدیریتی سرزمین، فعالانه مشارکت می کنند و در مرکز تصمیم گیری ها قرار دارند. با توجه به اینکه رویکرد اجتماع محور تاثیر به سزایی بر ارتقاء سرمایه اجتماعی دارد، در این تحقیق سعی بر آن است تا سرمایه اجتماعی برون گروهی در بین بهره برداران مرتع در روستای رستم آباد علی چارک از توابع شهرستان ریگان استان کرمان که تحت پوشش پروژه مدیریت اجتماع محور RFLDL قرار دارد، در دو بازه زمانی قبل و بعد از اجرای پروژه مذکور مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. این کار با استفاده از روش تحلیل شبکه اجتماعی، تکمیل پرسشنامه تحلیل شبکه ای، سنجش پیوند های اعتماد و مشارکت و با استفاده از شاخص های سطح کلان شبکه (تراکم، دوسویگی پیوندها، انتقال یافتگی و فاصله ژئودزیک) صورت گرفته است. نتایج به دست آمده، بیانگر میزان متوسط شاخص ها در مرحله قبل از اجرا و روند مثبت و صعودی این شاخص ها به دنبال اجرای پروژه RFLDL است. بنابراین اجرای پروژه منجر به اعتمادسازی و تقویت روحیه مشارکت و همکاری در بین سرگروه ها و یا به نوعی سرمایه اجتماعی برون گروهی شده است که این امر اثربخشی مطلوب رویکرد اجتماع محور مدیریت سرزمین در راستای افزایش سرمایه اجتماعی برون گروهی بهره برداران مرتع را مورد تاکید قرار می دهد.