بررسی اثر کروسین متعاقب ایجاد مدل صرعی با هیپوکسی بر حافظه احترازی و فعالیت حرکتی در موش صحرایی جوان

هیپوکسی شایع ترین علت تشنج در نوزادان است. تشنج های ناشی از هیپوکسی باعث افزایش دائمی تحریک پذیری نورون ها می شود و با تغییر فعالیت و انعطاف پذیری سیناپسی منجر به اختلال حافظه می شود. کروسین (Crocus sativus L.) یک کاروتنوئید محلول در آب و از مهم ترین اجزای فعال زعفران است و بسیاری از مطالعات نشان می دهند که در بهبود یادگیری، حافظه و فعالیت حرکتی نقش مهمی دارد. در این کار اثر کروسین متعاقب ایجاد مدل صرعی با هیپوکسی بر حافظه احترازی و فعالیت حرکتی در موش صحرایی جوان موردمطالعه قرار گرفت.
در این آزمایش 40 سر موش صحرایی جوان (نژاد ویستار) با محدوده سنی (12-10) روزه، وزن تقریبی (22-18) گرم در دمای اتاق (2±23) نگهداری شدند. موش ها به 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند: شاهد، کروسین، هیپوکسی تنها و گروه هیپوکسی تیمار شده با کروسین. به منظور ایجاد هیپوکسی موش ها به مدت 15 دقیقه در جعبه هیپوکسی با 7 درصد اکسیژن و 93 درصد نیتروژن قرار گرفتند. موش های دریافت کننده کروسین پس از طی دوران شیردهی، کروسین را به میزان 30 میلی گرم بر کیلوگرم و به مدت 21 روز به روش تزریق درون صفاقی دریافت کردند. در پایان، حافظه احترازی غیرفعال، تعادل و فعالیت حرکتی به ترتیب با دستگاه های شاتل باکس، روتارود و جعبه باز سنجیده شدند.
نتایج یک کاهش تاخیر در زمان ورود به اتاق تاریک و افزایش زمان سپری شده در اتاق تاریک را در آزمون اجتنابی غیرفعال پس از هیپوکسی نشان داد (05/0>p) که با پس درمانی کروسین مهار شد. هیپوکسی همچنین باعث اختلال تعادل و فعالیت حرکت در آزمون های روتارود و میدان باز شد (05/0>p) که با تیمار کروسین مهار شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که هیپوکسی باعث اختلال یادگیری اجتنابی غیرفعال، تعادل و فعالیت حرکتی می شود و تیمار با کروسین باعث بهبود این تغییرات می شود.