مطالعه تاثیر بیش بیان ژن OCT4 و مهار همزمان ژن P53 بر بیان ژن های پرتوانی در سلول های بنیادی بافت چربی انسان

OCT4 مهمترین فاکتورهای رونویسی درگیر در حفظ پرتوانی و بازبرنامه ریزی سلول های سوماتیک است. از طرفی، مطالعات اخیر نشان داده است که فقدان یا جهش در ژن P53 بازبرنامه ریزی هسته را تسهیل می کند. مطالعه ی حاضر با هدف بازبرنامه ریزی سلول های بنیادی بافت چربی انسانی با استفاده از بیش بیان OCT4 و کاهش بیان P53 طراحی شد.
سلول های بنیادی بافت چربی با استفاده از آنزیم کلاژناز از نمونه های چربی شکمی بیماران تحت عمل زیبایی ابدومینوپلاستی جداسازی شد. برای شناسایی سلول های بنیادی بافت چربی، بیان مارکرهای مزانشیمی با روش فلوسیتومتری بررسی شد و سلول ها به رده های استخوانی و چربی تمایز داده شدند. سلول های بنیادی بافت چربی در مرحله ی پاساژ سوم با پلاسمید بیانی حامل ژن OCT4 و shRNA مهارکننده P53 (وکتور pCXLE- hOCT4/shp53) ترنسفکت شدند. یک هفته پس از ترنسفکشن، بیان ژن های پرتوانی با روش qPCR بررسی شد.
سلول های بنیادی بافت چربی در مرحله پاساژ سوم مورفولوژی فیبروبلاست مانند نشان دادند. نشانگرهای مزانشیمی CD90، CD73 و CD105 به ترتیب در 94، 2/80 و 1/81 درصد از سلول ها بیان شد. به علاوه، سلول های بنیادی بافت چربی به سلول های چربی و استخوانی تمایز یافتند. طبق نتایج qPCR، بیان ژن های OCT4، SOX2، LIN28، REX1، CCND1 و C-MYC در سلول های ترنسفکت شده با وکتور حامل ژن OCT4 و shRNA مهارکننده P53 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار نشان داد.
بیش بیان ژن OCT4 و مهار بیان P53 به بازبرنامه ریزی سلول های بنیادی بافت چربی به سمت حالت پرتوانی کمک می کند. این روش ممکن است توان تمایزی سلول های بنیادی بافت چربی را برای کاربردهای درمانی افزایش دهد.