تاثیر محیط کشت پایه، سرم جنین گاو (FBS) و دما بر کشت سلول های فولیکولی تاسماهی استرلیاد Acipenser ruthenus Linnaeus، 1758

در این تحقیق پس از بیهوش نمودن یک عدد تاسماهی استرلیاد ماده پرورشی 6 ساله به وزن 729 گرم و طول 47/3 سانتی متر و با استفاده از پودر گل میخک (0/4 گرم در لیتر)، قسمتی از تخمدان خارج شد. تخمک ها از یکدیگر جدا شدند و پس از شستشو با بافر PBS استریل حاوی آنتی بیوتیک ها، سلول های فولیکولی از طریق تیمار تخمک ها با Trypsin-EDTA درصد 0/25 حل شده در PBS عاری از یون های کلسیم و منیزیوم جدا شدند و در محیط کشت L-15 دارای 20 درصد سرم جنین گاو (FBS) و آنتی بیوتیک ها در دمای 22 درجه سانتی گراد کشت داده شدند (clls/ml 106×1/25). پس از دوازده روز، زمانی که به مقدار کافی یک لایه سلولی روی کف فلاسک کشت تشکیل شد، سلول ها با استفاده از Trypsin-EDTA درصد 0/25 از کف فلاسک جدا شدند و با PBS حاوی آنتی بیوتیک ها شستشو و کشت داده شدند. در این تحقیق از محیط کشت های L-15، DMEM/F12 و M199، غلظت های 10، 15 و 20 درصد سرم جنین گاو و دماهای 20، 22 و 25 درجه سانتیگراد استفاده شد. سلول ها در محیط کشت L-15 تکثیر خوبی را نشان دادند ولی در محیط کشت های دیگر تکثیری مشاهده نشد و در دماهای 20 و 22 درجه سانتی گراد توانستند تکثیر یابند که دمای 22 درجه ایده آل بود. همچنین میزان تکثیر سلول های فولیکولی زمانی که مقدار FBS محیط کشت از 10 درصد به 20 درصد رسید، افزایش یافت. بهترین تکثیر در غلظت 20 درصد FBS مشاهده شد. بیشترین تکثیر سلولی در محیط کشت L-15 دارای 20 درصد FBS و دمای انکوباسیون 22 درجه سانتیگراد بدست آمد.