اثر تزریق سلول های بنیادی خون ساز بر عملکرد و بقاء پیوند کلیه در بیماران دریافت کننده پیوند از دهنده غیر خویشاوند

هدف از مطالعه پیش رو، ارزیابی تاثیر سلول های بنیادی دهنده بر بهبود بقای پیوند و کاهش نیاز به مصرف داروهای سرکوبگر ایمنی در بیماران پیوند کلیه است.
در این کارآزمایی بالینی دو گروه بیمار وارد مطالعه شدند؛ بدین صورت که تعداد 5 بیمار افزون بر پیوند کلیه از دهنده غیر خویشاوند (Living Unrelated Donor)، هم زمان سلول های بنیادی تهیه شده از خون محیطی دهنده (cells/case 109 × 23-18) را در چهار نوبت، پیش و پس از پیوند دریافت کردند (گروه مداخله)؛ و تعداد 8 بیمار فقط پیوند کلیه را از دهنده غیر خویشاوند دریافت کردند (گروه کنترل). میزان کایمریسم در خون محیطی، براساس تطابق نداشتن HLA و به روش تلفیقی PCR-flowcytometry در ماه های اول، سوم و دوازدهم پس از پیوند مشخص شد.
5/12% بیماران در گروه کنترل، عفونت CMV و 5/37% عفونت ادراری، داشتند و 12/5% دچار مشکلات گوارشی شدند. 5 مورد از 8 بیمار گروه کنترل (62/5%) در مقایسه با 2 بیمار از 5 مورد گروه مداخله، حملات رد حاد پیوند را نشان دادند. افزون بر این، در هر گروه تعداد یک مورد رد تسریع یافته گزارش شد. ارزیابی کایمریسم فعال محیطی در دو بیمار با پیوند پایدار و با عملکرد نرمال نشان داد که تا سه ماه پس از پیوند، کایمریسم محیطی قابل تشخیص بوده و در حضور کایمریسم هیچ گونه علائمی از حملات رد پیوند گزارش نگردید.
تزریق سلول های بنیادی دهنده، می تواند در گیرنده پیوند کلیه، کایمریسم محیطی ایجاد کند و این تزریق با بهبود عملکرد پیوند و افزایش بقای آن ارتباط مستقیم دارد.