رابطه بین شاخص های سلامت و اقتصادی در کشورهای منتخب بین سال های 2011-2004

گرچه عوامل دموگرافیک مانند سن، جنس، نژاد و غیره در تعیین سلامتی نقش دارند، ولی پول و منابع مالی نقش مهمی در این زمینه ایفا می کند. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی رابطه بین شاخص های سلامت و شاخص های اقتصادی در کشورهای منتخب انجام گردید.
این پژوهش یک بررسی توصیفی – تحلیلی و اکولوژیک می باشدکه با استفاده از داده های تلفیقی برای یک دوره 8 ساله (2011-2004) در 176 کشور دنیا انجام شده است. داده ها از آمارهای سازمان جهانی بهداشت و بانک جهانی استخراج شد. برای تجزیه و تحلیل آماری و تعیین روابط بین متغیرها از نرم افزار Stata و روش رگرسیونی حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده گردید. همچنین برای قابل قیاس ساختن ارزهای گوناگون، از برابری قدرت خرید استفاده گردید.
میانگین امید به زندگی در کشورهای توسعه یافته، در حال توسعه، دارای حداقل معیارهای توسعه و در حال گذر از مراحل اقتصادی به ترتیب 78، 69، 58 و 70 سال می باشد. بین امید به زندگی در بدو تولد با تولید ناخالص داخلی سرانه، سرانه مخارج سلامت و توسعه یافتگی کشورها در سطح فاصله اطمینان 95% رابطه آماری معنی داری وجود دارد.
افزایش سطح سرانه درآمد افراد جامعه و سرمایه گذاری مستقیم در بخش سلامت با افزایش سطح سلامت ارتباط مستقیم دارد. جوامع در حال توسعه با منابع محدود، مانند کشور ایران، با سرمایه گذاری بیشتر و موثرتر در بخش سلامت و مدیریت هزینه می توانند به سطوح بالاتر شاخص های سلامت نایل گردند.