بررسی میزان فرار بیماران از یک بیمارستان عمومی در شیراز

فرار بیمار از بیمارستان هزینه های زیادی را برای بیمار و نظام سلامت به همراه دارد. از سوی دیگر احتمال ایجاد حوادث ناگوار برای این گروه از بیماران به مراتب بیشتر از سایر بیماران می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان فرار بیماران از بیمارستان عمومی شیراز در طی دو سال 90 و 91 بود.
مواد و این مطالعه از نوع مطالعات گذشته نگر بوده که به صورت توصیفی در یکی از بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. در این مطالعه داده های بیماران فراری از یکی از بیمارستان های عمومی شیراز از ابتدای سال 1390 تا انتهای سال 1391 از پرونده های بیمارستانی استخراج گردید. برای جمع آوری داده ها از چک لیست استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آمار توصیفی انجام شد.
از مجموع 84420 نفر بیمار پذیرش شده در بیمارستان در طی دو سال 91-90، تعداد 454 نفر فرار کرده بودند. بیشترین فراوانی فرار بیمار مربوط به بخش اورژانس، مردان و افراد متاهل بود. همچنین مدت اقامت بیشتر افراد فراری کمتر از یک روز در بیمارستان بود و فرانشیز 60 درصد افرادی که بیمارستان را بدون مجوز ترک کرده بودند به صورت رایگان بود.
با توجه به افزایش فرار بیماران از بیمارستان در سال های اخیر باید با مکانیسم های مناسب و راهکارهایی از جمله کنترل بیشتر بر ورود و خروج بیماران، افزایش ارتباط کادر درمانی با بیماران و کنترل افراد باسابقه فرار، از بروز اینگونه رفتارها جلوگیری کرد.