بررسی تاثیر برخی علف کش های پس رویشی بر مدیریت علف های هرز و صفات مربوط به عملکرد در باقلا (Vicia faba)

علف‏های هرز همواره از رقبای قوی گیاهان زراعی به شمار آمده و امروزه بخش جدایی ناپذیر سیستم های زراعی هستند که موجب واردآمدن آسیب و زیان به محصولات زراعی می‏شوند. یک مطالعه میدانی در مزرعه تحقیقاتی زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال زراعی 1393-1392 جهت ارزیابی اثربخشی برخی از علف‏کش‏های پس‏رویشی بر رشد علف‏های هرز و تاثیر آن ها بر رشد و عملکرد باقلا انجام شد. تیمارها شامل: 1- علف‏کش بنتازون 5/1 لیتر در هکتار+ هالوکسی فپ- آر- متیل 6/0 لیتر در هکتار 2- بنتازون 5/1 لیتر در هکتار + ستوکسیدیوم 5/1 لیتر در هکتار، 3- بنتازون 5/1 لیتر در هکتار + فنوکساپراپ- پی- اتیل 7/0 لیتر در هکتار، 4- ایمازتاپیر 6/0 لیتر در هکتار، 5- ایمازتاپیر 4/0 لیتر در هکتار و دو تیمار شاهد کنترل وجین دستی و عدم کنترل علف‏های هرز در سراسر فصل جهت مقایسه سایر تیمارها نیز اعمال شدند. آزمایش با چهار تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. نتایج نشان داد در مقایسه با تیمار شاهد بدون کنترل، استفاده از علف‏کش‏ها موجب کاهش زیست توده علف‏های هرز و افزایش عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه باقلا شد. در این میان بیشترین کاهش وزن خشک علف هرز به میزان 7/98درصد مربوط به تیمار ایمازتاپیر به میزان 6/0 لیتر در هکتار بود که با تیمار بنتازون + هالوکسی فپ- آر- متیل در یک گروه آماری قرار گرفت. حداکثر عملکرد بیولوژیک باقلا در تیمار شاهد کنترل مکانیکی در سراسر فصل به میزان 4/15513 کیلو‏گرم در هکتار مشاهده شد که با دیگر تیمارهای آزمایش اختلاف معنی‏داری را نشان داد. در میان علف‏کش‏ها، حداکثر عملکرد دانه مربوط به تیمار ایمازتاپیر دوز 6/0 لیتر در هکتار به میزان 5/2545 کیلو‏گرم در هکتار بود. البته بین تیمارهای علف‏کش به لحاظ عملکرد دانه تفاوت آماری معنی‏داری در پنج درصد مشاهده نشد