تشخیص دقیق و زودهنگام کودکان پیش دبستانی مستعد نارساخوانی (دیسلکسیا): مقایسه دو سیستم هوشمند طراحی شده با شبکه عصبی مصنوعی

هدف از پژوهش حاضر شناسایی دقیق و زودهنگام کودکان پیش دبستانی مستعد دیسلکسیا از طریق طراحی سیستم هوشمند کمک تشخیصی بود.

 پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع مطالعات تحقیق و توسعه ای و از نظر شیوه جمع آوری داده ، توصیفی، پیمایشی از نوع ارزیابی و تشخیص بود. ابزاری که جهت ارزیابی و استخراج اطلاعات در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار گرفت برنامه عصبی-شناختی طراحی شده توسط دلاوریان و همکاران بود که کارایی، دقت، روایی و اعتبار آن در بسیاری از مطالعات پیشین اذعان و به اثبات رسیده است. نمونه ها به روش تصادفی چند مرحله ای خوشه ایانتخاب شدند و عملکرد هر یک از آنها به مدت دو سال، تا زمان تشخیص قطعی، در فایل های اکسل جداگانه ذخیره شد و پس از دو سال جهت طراحی سامانه حمایتگر تصمیم بالینی مورد استفاده قرار گرفت. دو نوع شبکه عصبی مصنوعی چند لایه پرسپترون و تابع پایه شعاعی در طراحی سامانه، استفاده و از نظر دقت و حساسیت مقایسه شدند.

میانگین دقت سامانه های طراحی شده توسط شبکه عصبی چند لایه پرسپترون، 40/94% و حساسیت و اختصاصی بودن شبکه در تشخیص کودکان پیش دبستانی مستعد دیسلکسیا به ترتیب، 27/90% و 28/95 % حاصل گردید.

 با توجه به اعتبار و روایی بالای برنامه عصبی - شناختی و دقت و حساسیت بالای سامانه حمایتگر تصمیم طراحی شده، می توان با اطمینان بالا از این سامانه هوشمند جهت تشخیص زودهنگام کودکان مستعد دیسلکسیا، پیش از ورود به دبستان استفاده نمود.