نقش قارچ Rhizophagus irregularis در تعدیل جذب سرب توسط آفتابگردان

آلودگی خاک با فلزات سنگین از جمله سرب یکی از مشکلات زیست محیطی عمده در جوامع بشری است که علاوه بر کاهش عملکرد و کیفیت محصول، پایداری تولیدات کشاورزی را دچار مخاطره نموده و سلامتی موجودات زنده را به خطر می اندازد. در برخی موارد مشاهده شده که قارچ میکوریز با غیرمتحرک کردن فلزات سمی در خاک و اندام های خود، مانع از ورود آن ها به ریشه شده و یا این که با غیرمتحرک کردن آن ها در داخل ریشه، مانع از حرکت آن ها به بخش هوایی می شود. بذور آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در گلدان های پلاستیکی با خاک استریل کشت شده و با قارچRhizophagus irregularis تلقیح گردیدند. سه سطح سرب شامل صفر، 500 و 1000 میلی گرم سرب بر کیلوگرم (به ترتیب Pb0، Pb1 و Pb2) از منبع نیترات سرب به خاک اضافه شد. نتایج نشان داد که در سطوح زیاد سرب، وزن خشک و ارتفاع گیاهان میکوریزی به طور معنی داری در مقایسه با گیاهان غیرمیکوریزی بیش تر بود. غلظت سرب بخش هوایی و فاکتور انتقال سرب در گیاهان میکوریزی به طور معنی داری نسبت به گیاهان غیرمیکوریزی کم تر بود. غلظت سرب ریشه در سطوح Pb1 و Pb2 در تیمارهای میکوریزی به ترتیب 749/0 و 445/1 و در تیمارهای غیرمیکوریزی به ترتیب 492/0 و 138/1 میلی گرم بر گرم ماده خشک گیاهی بود.