بررسی ارتباط بین ترشح آنتی ژن گروه های خونی ABO در بزاق و میزان شاخص پوسیدگی DMFS

ساختار آنتی ژنی یا قندی گروه های خون در مایعات بدن و سطح سلولها نقش مهمی در تنظیم باکتری های دهان دارند. بسیاری از کربوهیدرات های گروه خونی به عنوان گیرنده میکروارگانیسم ها عمل کرده و از این رو ترشح گروه خونی در مایعات یک حالت رقابتی با سلول های اپی تلیال حفره دهان برای چسبندگی به میکروب ها به وجود می آورد. هدف این مطالعه، تعیین ارتباط بین فتوتیپ ترشحی گروه های خونی و پوسیدگی دندانی بود.
مواد و این تحقیق به صورت مقطعی-توصیفی و بر روی 92 دانشجوی رشته دندانپزشکی، انجام شد. وضعیت ترشح آنتی ژن های گروه خونی در بزاق با استفاده از تست ممانعت از آگلوتیناسیون و نوع گروه خونی با استفاده از تست آگلوتیناسیون تعیین شد. در معاینه برای تشخیص پوسیدگی دندان از آینه و سوند و نور یونیت دندانپزشکی و کلیشه ی بایت وینگ به کار برده شد. جهت بررسی شیوع پوسیدگی از شاخص DMFS استفاده شد. یافته ها با استفاده از برنامهSPSS و با بکارگیری آزمون تی تجزیه و تحلیل شد.
شاخص DMFS در افراد مترشحه در کل گروه های خونی 11/4 و در افراد غیر مترشحه 00/6 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (001/0=P). به علاوه شاخص DMFS در دو گروه مترشحه و غیرمترشحه در گروه خونیO(024/0P=) و گروه خونی A (019/0= P) تفاوت داشت. اما شاخص DMFS در بین چهار گروه خونی تفاوت معنی داری نداشت(28/0=P).
شیوع پوسیدگی در افراد مترشحه آنتی ژن های گروه خونی در بزاق کم تر از افراد غیرمترشحه بود. این مطالعه به شناخت افراد مستعد به پوسیدگی و در نتیجه انجام اقدامات پیشگیرانه بیشتر مانند معاینات دوره ای دندانپزشکی با فواصل کمتر کمک می کند.