تاثیر روابط بیرونی مدیران ارشد بر مزیت رقابتی، مورد مطالعه صنعت ساختمان

می توان سرمایه اجتماعی مدیر را به دو بخش بیرونی و درونی تقسیم کرد که هر دو می تواند نقش مهمی در ارتقا اجرایی سازمان داشته باشند. مقاله حاضر با هدف تحلیل میزان تاثیر روابط بیرونی مدیران ارشد بر مزیت رقابتی شرکت با توجه به متغیرهای تعدیل گر می باشد. پرسشنامه پژوهش از ترکیب مقالات مختلف و با بررسی روایی و پایایی و اثبات مناسب بودن آن تدوین گردید. نتایج حاصل از 352 پرسشنامه که در سیزدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان توزیع گردید، به تاثیر 25/0 روابط بیرونی مدیران بر مزیت رقابتی اشاره دارد. شرکت های بزرگ یا با عمر بالا پیش بین پذیری بالاتری در مولفه های پژوهش دارا می باشند. شرکت ها با افزایش اندازه و عمر خود بیشتر تحت تاثیر روابط مدیران خود قرار می گیرند. شدت تعدیل گری محیط نهادی و بازار بسیار بالا بوده و محیط بازار تعدیل گر قوی تری نسبت به محیط نهادی محسوب می گردد. با این حال عدم اطمینان در تقاضا دارای میزان تعدیل گری معنادار نمی باشد. شرکت های خدمات و مشتری محور در بسیاری از مولفه های مورد بررسی، متفاوت تر از شرکت های تولید کالا و شرکت محور هستند. در مجموع پیشنهاد می گردد، شرکت ها به محیط بازار و متغیرهای کنترل و خروجی های آن در فضای روابط مدیریتی بیشتر توجه کنند.