بررسی شیوع ناقلین بینی استافیلوکوکوس اورئوس و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران همودیالیزی بیمارستان کامکار شهر قم

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، عامل اصلی عفونت در بیماران همودیالیزی است. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع ناقلین استافیلوکوکوس اورئوس در بین بیماران همودیالیزی بیمارستان کامکار همراه با آنتی بیوگرام نمونه های جداشده انجام شد.
در این مطالعه توصیفی، 244 بیمار همودیالیزی (تحت همودیالیز بیمارستان کامکار شهر قم) وارد مطالعه شدند. ابتدا اطلاعات این بیماران از طریق پرسشنامه جمع آوری شد، سپس با استفاده از سواپ استریل، نمونه از عمق وستیبول قدامی بینی تهیه و کشت داده شد. جهت آنتی بیوگرام، از دیسک های ونکومایسین، اریترومایسین، کلیندامایسین، سفازولین، کوتریموکسازول، داکسی سیکلین، ریفامپین، متی سیلین و ایمی پنم استفاده شد. داده ها به کمک آزمون کای دو در سطح معنی داری، 05/0=p تحلیل شدند.
در این مطالعه توصیفی، از میان 244 بیمار (141 مرد و 103 زن)، 25% ناقل بینی استافیلوکوکوس اورئوس بودند که از این تعداد، 5/11% مقاوم به متی سیلین و 2/85% حساس به متی سیلین بودند. بیشترین فراوانی (3/46%) در گروه سنی، 60-40 سال مشاهده گردید. بیشترین فراوانی بیماران از لحاظ مدت همودیالیز در گروه 5-1 سال (6/51%) و از نظر نوع بیماری زمینه ای در دیابت (7/30%) گزارش شد. بیشترین فراوانی (8/39%) از لحاظ مدت بیماری زمینه ای در گروه 10-1سال بود. بیشتر بیماران (7/85%) در یک ماه اخیر در بیمارستان بستری نشده بودند و اکثرا (4/82%) آنمیک بودند. بین نتیجه کشت مثبت و میزان هموگلوبین، رابطه معنی داری دیده شد. همچنین بین مدت بیماری زمینه ای و نتیجه کشت مثبت، رابطه معنی دار بود (05/0=p).
با توجه به نتایج این مطالعه، درصد قابل توجه ناقلین بینی استافیلوکوکوس اورئوس در بیماران دیالیزی و مقاومت نسبتا بالای آنها به متی سیلین، ضرورت پیگیری و درمان این بیماران را مطرح می سازد.