اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک به شیوه گروهی بر افسردگی اساسی، در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد

امروزه سوءمصرف مواد و اختلالات افسردگی، یکی از معضلات و نگرانی های عمده در بسیاری از کشورهای جهان، به خصوص در کشور ایران بوده که خود می تواند عامل بازدارنده رشد و شکوفایی در جامعه باشد. در این پژوهش اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک به شیوه گروهی بر افسردگی اساسی در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد در شهر یاسوج انجام شد.
این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک (Beak) جمع آوری شد. مداخله گروهی رفتاردرمانی دیالکتیک بر روی گروه آزمایش طی 8 جلسه یک ساعت و نیم، به صورت یک بار در هفته اجرا گردید، اما هیچ گونه مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. پس از پایان مداخله از هر دو گروه (آزمایشی و کنترل)، پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
در این مطالعه، رفتاردرمانی دیالکتیک به شیوه گروهی منجر به کاهش افسردگی اساسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در سطح معنی داری 001/0p< شد.
نتایج این مطالعه نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک می تواند در کاهش علائم افسردگی اساسی در افراد مبتلا به سوءمصرف مواد (مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد) به عنوان درمان اصلی و یا کمکی مورد استفاده قرار گیرد.