تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده از گله های طیور گوشتی نسبت به 28 عامل ضد میکروبی مورد استفاده در ایران

هدف از مطالعه حاضر تعیین گروه سرمی سالمونلاهای جدا شده از گله های طیور گوشتی و الگوی مقاومت دارویی جدایه ها نسبت به 28 ترکیب ضد میکروبی رایج در پزشکی و دامپزشکی ایران بود. بدین منظور، تعداد 189 نمونه کبد، قلب و روده به طور تصادفی از گله های طیور گوشتی کشتاری استان اردبیل جمع آوری گردید. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها، با روش کربی بایوئر (Kirby Bauer) مشخص گردید. از مجموع 189 نمونه مورد بررسی تعداد 22 جدایه سالمونلا (6/11 %) بدست آمد که 14 جدایه (7/63 %) به گروه سرمی D، 7 جدایه (8/31 %) به گروه سرمی C و 1 جدایه (5/4 %) به گروه سرمی B تعلق داشتند. در بین جدایه های سالمونلا مقاومت چندگانه وجود داشت. بیشترین مقاومت داروئی نسبت به تتراسایکلین (100 %) و بعد از آن به ترتیب به کلرتتراسایکلین (91 %)، استرپتومایسین (91 %)، داکسی سایکلین (5/86 %)، نالیدیکسیک اسید (8/81 %)، نئومایسین (3/77 %)، کانامایسین (3/68 %)، فورازولیدون (7/63 %)، لینکواسپکتین (1/59 %)، فلومکوئین (6/54 %)، پنی سیلین (5/45 %) و تریمتوپریم-سولفادیازین (9/40 %) مشاهده شد. تعداد 10 الگوی مقاومت داروئی نسبت به 10 عامل ضد میکروبی با مصرف رایج در صنعت طیور ایران در بین 22 جدایه سالمونلا یافت شد که 82/81 % جدایه ها به بیش از دو عامل ضد میکروبی مقاوم بودند. نتایج این بررسی نشان داد جدایه های سالمونلای پرندگان نسبت به اکثریت عوامل ضد میکروبی مقاومت دارند که از جنبه بهداشت عمومی حائز اهمیت فراوانی است.