بررسی رخداد مسمومیت آبستنی با تعیین سطوح برخی از عناصر، متابولیت ها و کورتیزول خون در میش های نژاد قزل

مسمومیت آبستنی در میش یکی از بیماری های متابولیکی است که در اثر کمبود گلوکز مادر در پاسخ به افزایش احتیاجات تغذیه ای سریع جنین ایجاد می شود. این مطالعه به منظور بررسی سطوح برخی از عناصر و متابولیت ها و کورتیزول خون در میش های آبستن قزل ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان انجام گرفت. در این بررسی از 50 راس میش در سه نوبت قبل از آبستنی، دوره آبستنی و قبل از زایش خون گیری شده و غلظت گلوکز، کلسیم، فسفر، اوره، پروتئین تام سرم خون با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و غلظت هورمون کورتیزول سرم خون با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. اثر شکم زایش روی غلظت گلوکز سرم خون تاثیر معنی دار داشت (01/0>p). غلظت فسفر در همه میش ها در یک سطح بوده و اختلاف معنی داری در بین میش ها از نظر غلظت این عنصر خونی وجود نداشت. اثر تیپ زایش روی همه موارد اندازه گیری شده غیر معنی دار بود. تاریخ خون گیری روی همه موارد اندازه گیری شده به جز فسفر تاثیر معنی دار داشت (01/0>p). وزن تولد بره سبب افزایش معنی دار غلظت سرمی هورمون کورتیزول شد (01/0>p). همبستگی بین گلوکز و اوره منفی بود (16/0-=r). میان پروتئین تام و اوره سرم همبستگی (42/0=r) وجود داشته و ارتباط معنی داری داشتند (01/0>p). همچنین میان پروتئین تام و فسفر سرم همبستگی (21/0-=r) وجود داشته و ارتباط معنی داری داشتند (01/0>p). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که با اندازه گیری و بررسی متابولیت های خونی و هورمونی در طول آبستنی دام می توان از وقوع بیماری مسمومیت آبستنی با استفاده از راهکارهای مدیریتی و جیره های مناسب پیشگیری کرد.