تاثیر تمرینات استقامتی بر بیان پروتئینی C GI-58، ATGL، سطوح سرمی گلوکز و انسولین رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین

.هدف از این تحقیق، تاثیر تمرینات استقامتی بر بیان پروتئینی ژن شناسی تطبیقی(CGI-58)،آدیپوز تری اسیل گلیسرول(ATGL) ،سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین بود.
تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی ساده در سه گروه هشت تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی(D-E)،گروه کنترل دیابتی(D) و سالم(Con) تقسیم شدند.پس از دیابتی کردن موش های صحرایی از طریق تزریق داروی استرپتوزوسین به صورت درون صفاقی،تمرینات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. شدت تمرین معادل سرعت 25-22 متر بر دقیقه بود. بیان نسبی ATGL و CGI-58 با تکنیک وسترن بلات و گلوکز و انسولین سرم با کیت تخصصی اندازه گیری شد. از آزمون آماری ANOVA جهت تعیین تفاوت بین گروه ها استفاده شد.
نتایج نشان داد مقدارATGL بین گروه های کنترل سالم،کنترل دیابتی و تمرین تفاوت معناداری وجود داشت (000/0=p). این تفاوت بین گروه های D-E با گروه Con (001/0=p)وD (001/0=p) معنی دار بود:نتایج نشان داد مقدار CGI-58بین گروه های Con، D و D-E تفاوت معناداری وجود داشت (000/0=p). این تفاوت بین گروه های D-E با گروه Con (000/0=p)و D (002/0=p) معنی دار بود. سطوح سرمی گلوکز و انسولین بین گروه های Con ، D و D-E اختلاف معنی داری را نشان داد (000/0=p). این تفاوت بین گروه های D-E با گروه های D (000/0=p)(001/0=p)و Con (000/0=p)(006/0=p) معنی دار بود.
بنظر می رسد که CGI-58 نقش حیاتی در فعال شدن لیپولیزتوسطATGL داشته و افزایش CGI-58 ،موجب افزایش ATGL که در نهایت باعث افرایش اکسیداسیون تری گلیسرید درون عضلانی و بهبود مقاومت به انسولین می شود.