رابطه ویژگی های شخصیتی و اهمال کاری سازمانی در کارکنان بیمارستان

هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه بین ویژگی های شخصیتی و اهمال کاری سازمانی در بین کارکنان شاغل در بیمارستان بود. نمونه شامل 100 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس از بخش های مختلف درمانی و اداری بیمارستان شهید باهنر تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های پرسشنامه 16 عاملی شخصیت کتل و اهمال کاری سازمانی بود. نتایج حاکی از آن است که عامل های N، Q2 و Q4 (01/0>p) از ویژگی های شخصیتی با خرده مقیاس ناکارآمدی از اهمال کاری، عامل های N و Q4 (01/0>p) با خرده مقیاس های بیزاری از تکلیف و تشویش ذهنی و عامل Q1 (05/0>p) با خرده مقیاس تشویش ذهنی همبستگی مثبت معنی دار دارند. همچنین یافته های تحلیل آماری رگرسیون نشان می دهد عامل های N، Q2 و Q3 برای خرده مقیاس ناکارآمدی و عامل های N، Q1، Q2 و Q4 برای خرده مقیاس تشویش ذهنی و عوامل N و Q4 برای خرده مقیاس بیزاری از تکلیف (05/0>p) پیش بینی کننده مناسبی هستند.