تاثیر سیکل استروس بر تثبیت ضایعات اندومتریوزی در جوندگان

یک روش رایج در القای اندومتریوز در مدل های حیوانی، پیوند نمونه هایی از بافت رحم به داخل حفره پریتوین می باشد. تا کنون اکثر مطالعات معتقد به تاثیر سیکل جنسی حیوان بر نتایج این پیوند می باشند.

هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر سیکل جنسی در زمان پیوند بافت رحمی به دیواره پریتوین، بر بقا و تثبیت ضایعات اندومتریوزی القاء شده در موش مدل اندومتریوز می باشد.

قطعات 2 میلی متری بافت رحم به دست آمده از شاخ رحم سمت چپ 52 موش سویه NMRI، به دیواره های راست و چپ پریتوین همان موش ها، پیوند زده شد. پیوند در تعدادی از موش ها در سیکل جنسی پرو استروس و یا استروس و در گروه دیگر در سیکل جنسی مت استروس و یا دی استروس، صورت پذیرفت.

از مجموع 200 نمونه بافتی پیوند زده شده به حفره پریتوین (109 نمونه در فاز پرواستروس یا استروس و 91 نمونه در فاز مت استروس و یا دی استروس، تعداد 83 ضایعه اندومتریوزی به وسیله پاتولوژی، تایید گردید (مجموع موفقیت 41/5%). میزان موفقیت القاء اندومتریوز در موش های پرواستروس یا استروس 60/7% و در موش های فاز مت استروس یا دی استروس، برابر 79/2% و بدون تفاوت آماری معنی دار بود. سیکل جنسی تاثیری بر میزان رشد و سایز ضایعه ایجاد شده و سایر متغیرهای ماکروسکوپی و میکروسکوپی بررسی شده نداشت. تمامی ضایعات ایجاد شده دارای نمای کیستیک بوده و مشخصه های بافت شناسی اندومتریوز یعنی وجود سلول های اپی تلیوم غددی و نیز سلول های استروما را دارا بودند.

در مجموع، تمام نتایج این مطالعه، نشان می دهد سیکل جنسی حیوان در زمان القای مدل اندومتریوز، تاثیری بر تثبیت و موفقیت مدل و نیز بر مشخصه های ماکروسکوپی ونیز بافت شناسی ضایعات اندومتریوزی ایجاد شده، در مدل اتولوگ موشی ندارد.