ارزیابی عوامل موثر بر پایداری نظام کشاورزی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان دهدشت)

کشاورزی پایدار به عنوان مدیریت موفق منابع کشاورزی برای برآوردن نیازهای در حال تغییر بشر، در حفاظت از محیط زیست و افزایش منابع بیولوژیکی تعریف شده است. کشاورزی پایدار به عنوان مدیریت موفق منابع کشاورزی برای برآوردن نیازهای در حال تغییر بشر، در حفاظت از محیط زیست و افزایش منابع بیولوژیکی تعریف شده است. هدف این پژوهش، شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر پایداری نظام کشاورزی است که به صورت مطالعه موردی در مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان دهدشت صورت گرفته است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری اطلاعات، کتاب خانه ای و میدانی، تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمارهای پارامتری و نا پارامتری استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، سرپرستان خانوارهای روستاهای بخش مرکزی شهرستان دهدشت می باشد. نتایج حاصل از طریق تجزیه وتحلیل های آماری در نرم افزار SPSS نشان می دهد پنج عامل اجتماعی – مشارکتی، حمایت های خدماتی زیربنایی، اکولوژیکی، بهره وری اقتصادی و عملیات زراعی پایدار محور قادرند بیش از 85 درصد از واریانس پایداری نظام کشاورزی را تبیین کنند که توجه به این عوامل در برنامه ریزی ها ضروری به نظر می رسد.