ارزیابی مدیریت شهر اهواز در چارچوب حکمرانی خوب شهری؛ تلاش در راستای نیل به مدیریت پایدار

وضعیت مدیریت شهری ضعف های فراوانی دارد که به نظر می رسد، الگوی حکمرانی خوب شهری پیشنهاد مناسبی برای وضعیت شهرهای امروزی باشد. الگوی حکمرانی خوب شهری با در نظر گرفتن جامعه مدنی، بخش دولتی و همچنین بخش خصوصی، سعی در به سوی تعالی رساندن شهر و شهروندان دارد. هدف این تحقیق این است که مولفه های اصلی حکمرانی خوب شهری را مورد مطالعه قرار داده و با معرفه سازی از مولفه های کلان حکمرانی خوب شهری، میزان رعایت اصول حکمرانی خوب شهری را در شهر اهواز(مناطق هشت گانه) مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از لحاظ روش مطالعه، توصیفی- تحلیلی می باشد. شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه ای و جامعه آماری استفاده شده در این تحقیق سه گروه شهروندان، بخش دولت و همچنین بخش خصوصی می باشد. در این تحقیق از روش نمونه گیری احتمالی طبقه بندی شده و برای تحلیل نتایج از آزمون رگرسیون(روش Enter) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد، وضعیت شهر اهواز، در چارچوب حکمرانی خوب شهری نمی باشد. همچنین بررسی روابط تراکم جمعیت، نرخ بی سوادی و درصد بیکاری نشان از معناداری ارتباط آنها با چارچوب حکمرانی خوب دارد. بر اساس نتایج حاصله مولفه حاکمیت قانون، مشارکت و عدالت از سایر مولفه ها مهم تر و تاثیرگذارتر می باشند. اولویت مولفه حاکمیت قانون بر مشارکت، عدالت و همچنین سایر مولفه های حکمرانی خوب نشان می-دهد که بالاترین میزان تاثیرگذاری متعلق به این مولفه می باشد. زیرا در یک بستر قانونمند است که سایر مولفه ها معنا پیدا می کنند.