تاثیر پوشش های نانوکامپوزیتی حاوی ذرات مس بر مشخصه های میکروبی و فیزیکی شیر در مقایسه با بسته های پلی اتیلن معمولی

استفاده از تکنولوژی نانو در بسته بندی مواد غذایی، به منظور ترکیب ماده نانو با مواد بسته بندی جهت جلوگیری از فساد باکتریایی و از دست رفتن مواد مغذی و افزایش مدت زمان ماندگاری است. هدف ازاین تحقیق افزایش ماندگاری شیر با ترکیب نانوذرات مس در بسته بندی های پلی اتیلن ضد میکروبی بود.
فیلم های نانوکامپوزیت به روش اختلاط اکستروژنی هیدروفوبیک با استفاده از پلیمر LLDPE و نانوذرات مس تهیه و برای بسته بندی و نگهداری شیر در دمای oC 4 بکار برده شد. پایداری میکروبی، میزان تغییرات pH ، آزمون پایداری حرارتی، میزان مهاجرت نانو ذرات در لحظه صفر و پس از 7 تا 45 روز انبارداری، آزمون مقاومت در برابر عبور رطوبت در سه تکرار ارزیابی شد.
تعداد کپک ها، مخمرها و باکتری های موجود در شیر بسته بندی شده در پوشش های نانوکامپوزیت پس از 41 روز انبارداری، به logcfu/ml 2 / 6 رسید. میزان تولید اسید ناشی از فساد شیر و تغییرات pH در نمونه های نانو کامپوزیت در زمان انبار مانی ناچیز بود. آنالیز حرارتی شیر پس از 38 روز نشاندهنده عدم فساد شیر بود. میزان مهاحرت نانوذرات مس پس از 45 روز بسته بندی در محدوده مجاز ppb 2.1 بود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری و روبشی، پراکندگی یکنواخت نانو ذرات مس را در بستر پلیمری تایید نمود. همچنین با افزایش غلظت نانو ذرات مس، میزان جذب رطوبت فیلم ها کاهش یافت ) 798 / 2 t-test= .)
نتایج نشان داد که نانوکامپوزیت مس پلی اتیلن تهیه شده به شیوه صنعتی به میزان چشمگیری موجب افزایش ماندگاری شیر در طول دوره انبارمانی گردید.