رشد طرح ریزی حالت راحت پایانی در یک تکلیف دست کاری

تمایل به بیشینه کردن آسانی وضعیت های دست و بازو در پایان اجرای تکالیف حرکتی دست کاری ساده به جای شروع حرکت، با عنوان اثر حالت یا وضعیت راحت/آسان پایانی تعریف شده است. از این ویژگی به عنوان معیاری برای ارزیابی آثار رفتاری طرح ریزی عمل استفاده شده است. هدف از این پژوهش ارزیابی روند رشدی طرح ریزی حرکت گروهی از کودکان پسر سالم رشدی با دامنه سنی سه تا 10 سال (میانگین 25/2±06/6 سال؛ تعداد = 97) و مقایسه آن با یک گروه از مردان جوان 18 تا 24 سال (میانگین 13/2±70/20 سال؛ تعداد =20) بود. شرکت کنندگان یک تکلیف طرح‏ریزی حرکت (تکلیف شمشیر) را اجرا کردند که در آن یک شمشیر اسباب بازی چوبی را می گرفتند و درون یک شکاف جا می دادند. درصد رعایت وضعیت های راحت پایانی در جهت های کنترل و مهم ارزیابی شد. نتایج، اثر سن را در افزایش درصد رعایت وضعیت های راحت پایانی در موقعیت های مهم مشخص کرد؛ به این صورت که کودکان بزرگ تر بیشتر از کودکان کوچک تر حالت راحت پایانی را نشان دادند و از میان آنها، کودکان 10 ساله در رعایت حالت راحت پایانی به سطح حساسیت مشابه بزرگ سالان رسیدند. این پژوهش درمجموع نشان داد در کودکان حساس بودن نسبت به رعایت حالت راحت پایانی مشابه بزرگ سالان، تا 10 سالگی رشد می کند.